وصیت نامه شهید حمید باکری

قدر انقلاب اسلامی را بدانید

بسم رب الشهداء والصدیقین.
در این لحظات آخر عمر سر تا پا گناه و پشیمانی، وصیت خود را می نویسم و علم کامل دارم که در این مأموریت شهادت، جان به پروردگار بزرگ باید تسلیم نمایم. ان شاءالله که خداوند متعال با رحمت و بزرگواری خود گناهان بی شمار این بنده خطاکار را ببخشد.
وصیت به احسان و آسیه عزیز:
1.ان شاء الله وقتی که به سنی رسیدید که توانستید این وصایا را درک نمایید، هر چند روز یک بار این وصیت نامه را بخوانید.
2. شناخت کامل در حد استطاعت خود از خداوند متعال پیدا نمایید. در پی اصول اعتقادی تحقیق و مطالعه نمایید و تفکر زیاد نمایید تا به اصول اعتقادی یقینی کامل داشته باشید.
3. احکام اسلامی (فروع دین) را با تعبد کامل و به طور دقیق و با معنی به جا آورید.
4. آشنایی کامل با قرآن کریم که عزت بخش شما در این دنیای سر تا پا گناه خواهد بود داشته و در آیات آن تفکر زیاد بنمایید و با صوت خواندن قرآن را فرا گیرید.
5. از راحت طلبی و به دست آوردن روزی به طور ساده، دوری بنمایید. دائم باید فردی پر تلاش و خستگی ناپذیر باشید.
6. یقین بدانید تنها اعمال شما که مورد رضایت خداوند متعال قرار خواهد گرفت. اعمالی است که تحت ولایت الهی و رسولش و امامش باشد. بنابراین در هر زمان و هر موقعیت، همت به اعمالی بگمارید که مورد تأیید رهبری و امامت باشید.
7. به کسب علم و آگاهی و شناخت در تاریخ اسلام و تاریخ انقلابات اسلامی اهمیت زیاد قائل شوید.
8. قدر انقلاب اسلامی را بدانید و مدام در جهت تحکیم مبانی جمهوری اسلامی کوشا باشید و زندگی خود را صرف تحکیم پایه های این جمهوری قرار دهید.
9. به اخلاقیات اسلام اهمیت زیاد قائل شده و آن را کسب و عمل نمایید.
10. در جماعت و مراسم به خصوص نماز جمعه، دعای کمیل و توسل و مجالس بزرگداشت شهدا مرتب شرکت نمایید.
11. رساله امام را دقیق خوانده مو به مو عمل کنید.
12. در زندگی تان همواره آزاد باشید و هیچ چیز غیر از خدا و آنچه خدایی است دل نبندید و بدانید که دنیا زودگذر و فانی است، فریب زرق و برق دنیا را نخورید.
13. بر حذر باشید از وسوسه های نفس و مدام به یاد خدا باشید تا از شر نفس و شیطان در امام باشید.
وصیت به فاطمه:
1. می دانم که در حق شما مدام ظلم کرده ام و وظیفه ام را به جا نیاورده ام ولی یقین بدان که خود را بنده ای قاصر و کم کار می دانم و امید دارم که حلالم نمایید.
2. احسان و آسیه امانت هایی هستند در دست تو و مدام در تربیت اسلامی آنها باید همت گمارید و توجیه و کنترل مواردی که به آنها وصیت نمودم به عهده شماست.
3. از کوچکی، آنها را با قرآن آشنا کرده و به کلاس قرائت قرآن ببرید.
4. از کوچکی، آنها را در مجالس و مجامع خصوصاً نماز جمعه، دعای کمیل و یادبود شهدا شرکت بدهید.
5. درآمد یا پولی نداشته و ندارم که مهریه تان را بدهم، ان شاء الله که حلال خواهید کرد.
6. مقداری به مهدی مقروضم، به شکلی که برایتان مقدور باشد پرداخت نمایید، منتهی فشار مادی بیش از حد به خودتان در این مورد وارد نکنید.
7. ان شاء الله که شما و عموم فامیل در یادبود من به یاد شهدای کربلا و امام حسین (ع) گریه و عزاداری نمایید و مرتب به یاد بیاورید که هستی دهنده اوست و باید شکر به مصلحت الهی گفت.
متأسفانه به علت نبودن وقت نتوانستم وصیت را تمام نمایم. از عموم آشنایان و فامیل حلالیت می خواهم. ان شاء الله همه خدمتگزار اسلام خواهند بود.
منبع: اکبری، علی؛ (1390) وصیت یاران، تهران: یازهرا(س)، چاپ اول.